Gazpaczo
Gazpaczo (Gazpacho) to przepyszna zupa na bazie pomidorów i oliwy, to także Norweski zespół, grający progresywną muzykę zahaczającego o art-rocka. Myzyka dla duszy może łączyć się z muzyką dla ciała. Dlaczego nie spróbować niesamowitej zupy z pomidorów i papryki siedząc wieczorem w ogrodzie i zasłuchując się w dźwięki zespołu z Oslo? Aby to zrobić wystarczy przygotować Gazpaczo według naszego przepisu.
Składniki na gazpaczo
dwie papryki - jedna czerwona, druga żółta [może być również odwrotnie]
jeden duży wężowy ogórek, albo ze 3 gruntowe
3 ząbki czosnku
3 łyżki winnego octu
czerwona, mała cebula
duża garść bazylii
sól
biały pieprz
pół szklanki przedniej jakości oliwy
papryczka chilli [niekoniecznie]
100 przepisów na ZDROWE JEDZENIE do pracy.
Kliknij po ZDROWE PUDEŁKA :)
Przygotowanie dania gazpaczo
Podstawą gazpaczo są przede wszystkim pomidory i oliwa. Pierwsze muszą być bardzo dojrzałe i świeże, druga musi być extra vergine i najlepszej jakości.Tak więc, jeśli te warunki są spełnione, czas zabrać się za zupę - dużo tu obierania i krojęnia.
Najpierw pomidory - każdy nacinam na krzyż i wkładam do wrzątku, po kilku chwilach skóra będzie w zasadzie sama z nich złazić. Pomidory obieram, odkrawam miejsca, do którego były wcześniej przyczepione do krzaka, kroję na ćwiartki i usuwam nasiona.
Papryki myję, przekrawam, usuwam gniazda nasienne, kroję na dowolnej wielkości kostkę. Jakąś ćwiartkę jednej papryki zaś kroję w bardzo drobną kosteczkę i odstawiam na bok. To samo czynię z papryczką chilli.
Ogórki obieram, kroję wzdłuż i łyżeczką usuwam nasiona. To samo czynię z czosnkiem, tyle że niego nie usuwam nasion, bo... czosnek nie ma nasion.
Wszystkie te warzywa wrzucam do malaksera, dodaję oliwę, ocet, sól, pieprz i miksuję na gładką masę. Kiedy wszystkie składniki połączą się na jedwabistą masę, dodaję posiekaną bazylie i zupę wstawiam do lodówki, by się mocno oziębiła. Jeśli zaś nie mam na to czasu, do zupy wrzucam kostki lodu.
Przed podaniem, na każdą porcję zupy wrzucam troszeczkę posiekanej drobniutko czerwonej cebuli i pozostawionej papryki. No, i oczywiście kilka listków bazylii, jakżeby można byłoby inaczej?!
Zupę doskonale uzupełniają grzanki. A robi się w bardzo prosty sposób. Jakiekolwiek pszenne pieczywo kroją na kostki o wielkości około 1 cm na 1cm. Na patelni rozgrzewam dwie łyżki oliwy, wrzucam na ta oliwę dwa rozgniecione [ale w całości] ząbki czosnku. Czosnek smażę przez minutę, tak by oliwa nabrała jego aromatu. Teraz wrzucam kostki pieczywa i smażę przez kilka chwil, cały czas mieszając, do momentu, kiedy cała zostanie wchłonięta, grzanki zaczną się złocić, a z patelni zaczną wydobywać się kłęby dymu.
Te grzanki lądują na dużym talerzu - nie należy ich wrzucać do gazpaczo, by się nie rozmiękły - każdy sobie dorzuca tyle, ile chce. Zaś obok grzanek układam jeszcze połówki jajek oraz pokrojone w kostkę papryki, pomidory, ogórki. Jak to ma być bardzo, ale to bardzo wykwintnie, to jeszcze i kilka plasterków jakiejś doskonałej wędzonki typu parmeńskiego dorzucę. Ale to już zbytek i rozpusta....
Cielęcina Marengo
Marengo to miejscowość w północnych Włoszech, znana ze zwycięskiej bitwy Napoleona z armią austriacką w 1800 roku.
A kucharzom i smakoszom znana jest z potrawy, która występuje w dwóch wariantach: kurczaka Marengo lub cielęciny Marengo.
Kurczaka już kiedyś robiłam; przyszedł czas na cielęcinę.
Bardzo pasowała do wina Beaujolais nouveau 2011, które właśnie przybyło, jak co roku w trzeci...
BIAŁE MIĘSO KRABA w maśle
Jeden z moich ostatnich przysmaków od których nie mogę się odpędzić. W mięsie krabim
jest coś uzależniającego i zarazem szlachetnego. Niesamowicie zdrowe, delikatne jeśli
mowimy o mięsie białym i niestety także kosztowne. Oczywiście polecam w miarę
możliwości używanie mięsa pierwszej świeżości. Niemniej jednak zamrożone mogło by być
tutaj alternatywą. Nie polecam żadnych innych...
Piemoncka kolacja singielki
Niedzielny program TV Roberta Makłowicza pokazywał piękno i smak Turynu, stolicy włoskiego Piemontu. Spodobała mi się potrawa, którą przyrządzał: papardelle z grzybami w sosie barbaresco i pomyślałam sobie, że to byłaby miła kolacyjka. Trochę zmodyfikowana i dla singielki, bo niektóre składniki (np rodzaj wina i makaronu) trzeba było zastąpić podobnymi, a ilości składników, którymi...