Tort kruchy z masą kawową

Witam,pierwszy raz jadlam to ciasto około 50 lat temu/tak,tak mialam 8 lat/i nie moglam sie najesc,ja dodaje jedna warstwe dzemu z czarnej porzeczki dla przełamania smaku.Ciasto warte pracy.

tort super, zawsze się udaje, ale trzeba robić wszystko b. starannie

Zgadza się. Torcik nadal uznawany jest przez konsumentów za niebiański. Robiłam dwa razy i uważam, że za trzecim to już będzie "pikuś"/jeśli chodzi o czasochłonność/. Raz użyłam masła a za drugim razem smalcu. Bardziej kruchy jest ze smalcem, ale niestety jaka to bomba cholesterolowa. Pozostanę przy maśle. Nie nasączałam placków wcale, tylko dodałam więcej kawy do masy i spirytusu /nie żałowałam/. Po trzech dniach w lodówce nadal wyczuwalnie chrupały warstwy ciasta, ale to mi akurat odpowiada.

Jestem fanką jeszcze nie tego tortu, ale placków jako bazy. Można je przekładać różnymi masami i każda wersja to wytworny tort. Próbowałam je nasączać, innym razem tylko przełożyłam, oba razy był to pyszny i elegancki smakołyk. Mi z półtora przepisu wyszło osiem placków o średnicy 27,5 cm. Rzeczywiście trzeba się trochę więcej napracować przy pieczeniu niż robiąc na przykład biszkopt, ale warto. Jak pogonię swojego lenia ;), to przymierzę się do całego przepisu, bo masa kawowa też kusi.

Długo się przymierzałam do tego tortu, aż w końcu zrobiłam na imieniny taty. Z 1,5 porcji wyszło mi 9 cieniutkich placków. Przesączyłam je kawą bez cukru. Do kremu dodałam spory chlust alkoholu :) Efekt - Bardzo oryginalny i bardzo smaczny tort. Każdy, kto go jadł, zaczynał od liczenia placków i dziwienia się, że takie są cieniutkie :) A ile pochwał zebrałam. Puchłam z dumy, choć wszystkie komplementy (no może większość) należą się Ney. Dziękuję!

Nie tylko zrobiłam, ale miałam okazję porównać z oryginałem - czyli tym samym tortem w wykonaniu autorki :) Tort naprawdę jest pracochłonny, ale wart zachodu. W moim wykonaniu były wyraźnie wyczuwalne kruche placki, tort neyi był delikatny jak biszkopt i rozpływał się w ustach. Amatorów znalazły obie wersję :) Wydedukowałyśmy, że różnica musiała polegać na różnym nasączaniu placków - ja delikatnie nakrapiałam placki kawą i czekałam, aż ciasto wchłonie wilgoć, a potem polewałam dalej, aż ciasto było całe lekko wilgotne. Autorka powiedziała, że kawy musi być dużo więcej - na początku ma spływać z placków i trzeba ją wcierać w ciasto. Masa kawowa jest rewelacyjna i na pewno wyprobuję ją w wersji z bezą :)