Pilaf de pui, czyli pilaw z kurczaka
Pilaf de pui, czyli pilaw z kurczaka, to danie bardzo smakowite. Potrzebujesz kilku produktów i chwili, by go przyrządzić. A warto, bo smakuje wybornie! I ten zapach!
Składniki na pilaf de pui, czyli pilaw z kurczaka
szklanka ryżu
1 średnia cebula
2 łyżki masła
garść łuskanych orzechów włoskich
sól
olej słonecznikowy do smażenia
Tutaj (kliknij) jest SKUTECZNY sposób bez wyrzeczeń.
Przygotowanie dania pilaf de pui, czyli pilaw z kurczaka
Ryż płuczę na sitku i odsączam.Cebulę obieram i kroję w piórka.
Orzechy siekam i prażę ja na suchej patelni.
Piersi kurczaka myję i kroję w kostkę. Podsmażam je na patelni na dobrze rozgrzanym oleju. Odstawiam. W osobnej patelni rozgrzewam masło i podsmażam w nim cebulę, a gdy lekko się zezłoci dodaję ryż. Smażę całość mieszając, aż każde ziarenko ryżu pokryje się tłuszczem.
Dodaję kawałki kurczaka, zalewam całość wodą, tak, by przykryła składniki, przyprawiam solą i gotuję do miękkości składników.
Przed podaniem posypuję prażonymi orzechami włoskimi i wstawiam na 10 minut do gorącego piekarnika.
Tutaj (kliknij) jest SKUTECZNY sposób bez wyrzeczeń.
Pieczony bażant
Kiedy myślę o dziczyźnie, widzę wielki stół w szlacheckim dworku, cynowe i srebrne patery, na których pysznią się pieczone udka, combry, szynki, mocno zrumienione, przybrane piórami… upierścienione ręce szlachciurów w kontuszach sięgające po porcję, która mnie starczyłaby pewnie na jakieś trzy obiady…. ot, taki filmowy obrazek
Jak było u mnie w rzeczywistości? Dawno mi się już marzył bażant....
Crumiri - ciasteczka włoskie ze szprycy
Noooo, ależ mi się przepis trafił! Jestem w siódmym niebie! Wreszcie mam dobry przepis na ciasteczka ze szprycy!
Ile ja się uszarpałam z ciastem, które nie chciało się przecisnąć przez tarcze szprycy! Podejrzewałam, że kolejne szpryce, które prawie że kolekcjonowałam, są do niczego. A tu proszę! Kłopoty jak ręką odjął. Zero trudności.Ile to jednak zależy od dobrego przepisu! Ten pochodzi z...
Czekoladowa Pavlova z wiśniami
Bardzo karnawałowa. Z wierzchu krucha, w środku słodka i ciągnąca. Bardzo przyjemną jest myśl, że my, Słowianie mamy z tym deserem bogów coś wspólnego!
Przez wiele lat beza kojarzyła mi się zupełnie inaczej, ale w tym wydaniu przełamała uprzedzenia i weszła na stałe do mojego repertuaru. Obawiam się, że w najbliższym czasie będę karmić swoje otoczenie wszelkimi możliwymi wariantami torciku...
