Keczup z porzeczek

Przychylam się do zdania Evaja, strasznie to było rzadkie, musiałam wylać ze słoiczków i dodać żelfix. Jeszcze jedno: po co do i tak kwaśnych porzeczek dodawać ocet? Śmierdzi w całym domu kwasem, mąż marudzi, a gotowy produkt wykrzywia twarz. Zmarnowane 4 kilo porzeczek ratuję mieloną kolendrą, solą i chili i cukrem. Porażka, choć wiernie trzymałam się przepisu.

niebo w gębie - NIE!! cud-miód - NIE!!! TO JEST BOSKIE!! To nie ketchup to poezja!! z pleśniowym serkiem i kieliszkiem czerwieni... :))))

Pomijając kwestię nazewnictwa - bardziej jednak pasuje mi tutaj nazwa chutney - smak jest znakomity, natomiast mam spore zastrzeżenia co do konsystencji. Wyszedł - tak jak się spodziewałam po przeczytaniu przepisu - bardzo rzadki i trudno mi sobie wyobrazić jak coś tak rzadkiego nałożyć na talerz obok np. sera czy mięsa. Zdecydowałam się więc na dodanie żelfixu (1,5 opakowania) i teraz wydaje się być w porządku. (Dla mnie oczywiście, bo jak wiadomo, wszystko jest kwestią gustu i smaku.) Dodałam również około 1/2 łyżeczki soli, która bardzo ładnie pogłębiła i uzupełniła smak.

Keczup porzeczkowy jest pyszny! Został nam niepełny słoiczek i znikł chyba szybciej niż się robił :) Nam najbardziej smakował z serami typu camembert :)

Pycha!!! Przyniosłam do pracy słoiczek świeżego, prosto z gara. Poszedł od ręki. Wszyscy są zachwyceni.

Bardzo dobre. Świetny pomysł na dodatek do mięs.

Przepyszne. Pożarliśmy zawartość całego słoika do obiadu (a ja myślałam, że wystarczy na dłużej). Do połowy dodałam tartego chrzanu i nie mogliśmy się zdecydować, która wersja smaczniejsza.