Torcik jabłkowy
Ten tort dzięki jabłkom i galaretce jest „orzeźwiającą“ formą ciasta. U mnie w rodzinie lubią go nawet osoby, które nie przepadają za typowymi ciastami z kremem.
Składniki na torcik jabłkowy
1 kostka masła
1 i ½ szklanki cukru pudru
1 kg jabłek
1 kieliszek ajerkoniaku (lub innego alkoholu)
kilka kropel olejku waniliowego
2 galaretki (torcik wygląda chyba najlepiej z czerwoną)
Przygotowanie dania torcik jabłkowy
Galaretki gotujemy według przepisu na opakowaniu i studzimy. Masło ucieramy z cukrem pudrem, ajerkoniakiem i olejkiem zapachowym na puszystą masę. Jeżeli mamy wolnostojący melakser można w międzyczasie przygotować jabłka. Jabłka obieramy i ścieramy na tarce jarzynowej. Do utartej masy dodajemy dobrze odciśnięte jabłka i ucieramy do połączenia się jabłek z masą. Jednak jabłka powinny być dobrze wyczuwalne w kremie. Biszkopt rozcinamy na dwa plastry i jeden z nich wkładamy do tortownicy. Połową kremu smarujemy biszkopt, nakrywamy drugim plastrem i lekko dociskamy. Na wierzch rozsmarowujemy resztę kremu i torcik zalewamy tężejącą galaretką. Odstawiamy do zimnego.Smacznego
Torcik ma tę zaletę, że można go przygotować dzień wcześniej, ponieważ smakuje najlepiej jak się schłodzi i „przegryzie“.
Klejnoty Księżniczki
Znalazłam je w "How to be a Domestic Goddes" Nigelli Lawson. Napisała w książce, że po wystygnięciu wygladają jak klejnoty noszone przez tajemniczą księżniczkę z bajki. Upiekłam, nałożyłam dżem, wyszłam z domu. Wracałam, kiedy słońce powoli zachodziło. Jak na nie spojrzałam, wiedziałam że Nigella miała rację. Ciepłe światło zachodzacego słońca odbijało się w przepięknie lśniącej krwawo...
Banalniak
Dziwna nazwa jak na ciasto ,prawda? Ja je tak nazwałam ponieważ wydaje mi się , że smak tego ciasta jest znany od lat ( zresztą mój mąż powiedział , że ciasto tego typu robiła Jego Mama ) , sposób robienia jest łatwy i oczywisty .Wszystko jest tak proste , naturalne , smakowo "obeznane " , że inaczej nie można go nazwać .Jednocześnie mam wrażenie , że troszkę o tego typu wypiekach ...
Pavlova (wersja biała)
To moja wersja Pavlowej. Miał wymyślić ją w 1935 roku szef kuchni Hotelu Esplanade w Perth, Herbert Sachse. To ciasto-nieciasto postało na cześć wielkiej rosyjskiej primabaleriny Anny Pawłowej, która była wtedy na tournee po australii. Dla mnie jest kwintesencją kobiecości i elegancji. To nie kusząca swymi urokami Barbie, która po krótkiej zabawie kończy w śmietniku, to Królewna Fiona, której...
