Schab po kowalsku
Przy odpowiedniej ilości przypraw otrzymuje się schab o smaku słodko-kwaśno-ostrym
Składniki na schab po kowalsku
po 2 łyżki miodu i ostrej musztardy
łyżka octu winnego
1/2 łyżeczki soli
2-3 ząbki czosnku (posiekanego)
POTRAWA:
4-6 kotletów schabowych (bez kości)
2 cebule (posiekane)
1-2 jajka na panierkę
tarta bułka
15-20 dag żółtego sera (tartego)
majonez
keczup
2 łyżki oleju
❤️ Kliknij po ZDROWE PUDEŁKA :)
To NAJLEPSZY WYBÓR do pracy.
Przygotowanie dania schab po kowalsku
-składniki marynaty wymieszać natrzeć nią rozbite kotlety schabowe i włożyć na noc do lodówki-rozgrzać olej na patelni, mięso panierować w jajku i tartej bułce, lekko zarumienić i zdjąć z ognia układając w żaroodpornym pojemniku,
-na tym samym oleju zeszklić cebulę
-na schab kolejno kłaść zeszkloną cebulę, tarty ser, łyżkę majonezu i łyżkę keczupu
- włożyć do rozgrzanego piekarnika (180-200*C) na 15-20 minut.
100 przepisów na ZDROWE JEDZENIE do pracy.
Kliknij po ZDROWE PUDEŁKA :)
smakuje znakomicie z gotowanymi ziemniakami i ogóreczkami małosolnymi. Nie znam osoby, która próbowała i której ta potrawa nie smakowała.
Indyk a`la Książę
Tak, jak myślałam, z przepisem było nieco kłopotów, bo zakładał nałożenie nadzienia na wierzch plastrów mięsa i później panierowanie ich w roztrzepanym jajku, wymieszanym z dużymi grzankami. Ciekawe, jak to jajko i te grzanki miały się trzymać na nadzieniu????
Ale zdecydowałam się poeksperymentować, bo smakowo zapowiadało się interesująco.
I powiem wam, że wyszło fantastyczne mięso, świetne...
Tafelspitz – wiedeńska sztuka mięsa w sosie chrzanowym
Tak o tym daniu pisał Robert Makłowicz w książce C.K. Kuchnia: We Francji kiwano głowami z powątpiewaniem. Najlepsi agenci uparcie donosili, że ulubionym daniem Franciszka Józefa I, cesarza Austrii i króla Węgier, jest sztuka mięsa. Jak to, cesarz i kawałek wołowiny wątpliwej jakości? Jakie uczucia budzić może imperator jedzący gotowane w wodzie (z dodatkiem jarzyn, co prawda) mięso?
Trudno,...
Pieczony bażant
Kiedy myślę o dziczyźnie, widzę wielki stół w szlacheckim dworku, cynowe i srebrne patery, na których pysznią się pieczone udka, combry, szynki, mocno zrumienione, przybrane piórami… upierścienione ręce szlachciurów w kontuszach sięgające po porcję, która mnie starczyłaby pewnie na jakieś trzy obiady…. ot, taki filmowy obrazek
Jak było u mnie w rzeczywistości? Dawno mi się już marzył bażant....