Pomidory z parmezanem i bazylią
3
2004-05-08
8 minut
bardzo łatwe
Porcje: 4
Prosty przepis na pomidory z parmezanem i bazylią. Radość i metafizyka. Kilka chwil tworzenia. Kilka chwil olśnienia. Tą sałatkę się po prostu komponuje, to muzyka dla podniebienia, która składa się z pysznych nut. Zamiast kart z pięciolinią masz mój przepis. Wypróbuj go na bliskich i gościach. Uwierz mi będą zachwyceni.
Składniki na pomidory z parmezanem i bazylią
piękne, dojrzałe pomidory - raczej dużo [powiedzmy pół kilograma]
kawałek oryginalnego parmezanu [którego niczym nie można zastąpić] - około 10 dag
pęczek świeżej bazylii [musi być świeża!]
pół szklanki przedniej jakości oliwy extra vergine
odrobina czarnego, świeżo zmielonego pieprzu
kawałek oryginalnego parmezanu [którego niczym nie można zastąpić] - około 10 dag
pęczek świeżej bazylii [musi być świeża!]
pół szklanki przedniej jakości oliwy extra vergine
odrobina czarnego, świeżo zmielonego pieprzu
Przygotowanie dania pomidory z parmezanem i bazylią
To jedna z moich ulubionych potraw - ją się bowiem raczej maluje, niźli gotuje.A kiedy na talerzach, nie ma takiej mocy, by buzie gości nie rozjaśnił wielki uśmiech radości, która pomieszana z lekką zadumą na tym, jaki ten świat jest cudowny.....
Naładowane słoneczną energią pomidory myję i kroję w poprzek, raczej na grubsze, niż cieńsze plastry. Parmezan kroję na cienkie wiórki o jak największej powierzchni [używam do tego.... obieraczki do ziemniaków, która moim zdaniem jest najlepszym narzędziem do krojenia parmezanu].
Plastry pomidorów i parmezanu układam w sposób bardzo fantazyjny na dużym talerzu - staram się to robić tak, by plastry pomidorów zachodziły na plastry parmezanu, przekładam je całymi liści bazylii, której nie żałuję. Potrawa powinna w sposób harmonijny łączyć kolory czerwieni, zieleni i nieopisanego koloru parmezanu.
Kiedy składniki już pięknie namalowane na talerzu, zalewam je szczodrze oliwą i posypuję odrobiną pieprzu.
By magia czasu zadziałała, potrawę wstawiam do lodówki na jakieś pół godziny.
Po wyjęciu stawiam z dumą wielką na stół i jeszcze raz polewam oliwą [parmezan ma to do siebie, iż bardzo kocha oliwę i stara się jej przyjąć jak najwięcej].
Obok pomidorów na poczesnym miejscu, dumna ze chrupkości swej gości bagietka, którą to oliwę na końcu z talerzy będzie się zgarniać dokładnie, by ani kropli jej nie uronić.
Wino zaś mocno zmrożone - reńskie w sposób wyśmienity dopełni poezji smaków.
Potem już tylko cisza....
