Patelnia katalońska
To rodzaj hiszpańskiej paelli; przepis znaleziony na zerwanej kartce z kalendarza
Posłużył mi na wypróbowanie i zaprezentowanie mojej nowej patelni Le Creuset
Składniki na patelnia katalońska
pół czerwonej papryki
1 cebula
garść kurek
1 prawdziwek
kilka liści szpinaku (1 kulka mrożonego)
3 łyżki ryżu
pół litra bulionu
sól, pieprz, ostra papryka, czosnek granulowany
kilka nitek szafranu
2 łyżki oliwy
Chcesz schudnąć? Jedz ZDROWE SAŁATKI.
Kliknij, by je zaraz mieć »»
Przygotowanie dania patelnia katalońska
Cukinię, paprykę i cebulę kroimy w kosteczkę i wrzucamy na rozgrzaną oliwę.Dodajemy grzyby: prawdziwka kroimy na kawałki, kurki raczej w całości, chyba że są bardzo duże to trzeba je przekroić wzdłuż.
Przesmażamy, mieszając, dodajemy ryż, po czym wlewamy małą porcję bulionu. Gotujemy na małym ogniu, mieszając, aż ryż wchłonie cały płyn.
Ponownie dodajemy bulion i mieszamy aż się wchłonie.
Jeśli ryż po wyczerpaniu całej porcji bulionu będzie jeszcze twardawy, dodajemy gorącej wody, gotując i mieszając, aż będzie zupełnie miękki.
Na końcu dodajemy nitki szafranu oraz szpinak.
Doprawiamy solą, pieprzem, papryką i czosnkiem.
Crumiri - ciasteczka włoskie ze szprycy
Noooo, ależ mi się przepis trafił! Jestem w siódmym niebie! Wreszcie mam dobry przepis na ciasteczka ze szprycy!
Ile ja się uszarpałam z ciastem, które nie chciało się przecisnąć przez tarcze szprycy! Podejrzewałam, że kolejne szpryce, które prawie że kolekcjonowałam, są do niczego. A tu proszę! Kłopoty jak ręką odjął. Zero trudności.Ile to jednak zależy od dobrego przepisu! Ten pochodzi z...
Nowoorleańska kanapka PO-BOYS
Nazwa kanapki pochodzi od słów: poor boys - biedni chłopcy; było to jedzenie biedoty, ubogich chłopców ulicy Nowego Orleanu, często ich jedyny, sycący posiłek dnia. Ot, kawałek bułki z dodatkiem czegoś, co tam akurat było pod ręką, jakaś resztka pieczeni, kawałek pomidora... Z czasem i bułka i dodatki były coraz bardziej wykwintne, ustalił się kanoniczny skład kanapki, i narodził się cały...
Czekoladowa Pavlova z wiśniami
Bardzo karnawałowa. Z wierzchu krucha, w środku słodka i ciągnąca. Bardzo przyjemną jest myśl, że my, Słowianie mamy z tym deserem bogów coś wspólnego!
Przez wiele lat beza kojarzyła mi się zupełnie inaczej, ale w tym wydaniu przełamała uprzedzenia i weszła na stałe do mojego repertuaru. Obawiam się, że w najbliższym czasie będę karmić swoje otoczenie wszelkimi możliwymi wariantami torciku...