Ciasto włoskie
Z dużą ilością bakalii, jabłek. Osoby, które trzymają linię na pewno zwrócą uwagę, że to ciasto robi się bez dodatku tłuszczu. A co najważniejsze jego wykonanie jest banalnie proste i zawsze się udaje, tak więc polecam amatorom.
Składniki na ciasto włoskie
5 małych jajek
2 szkl bakalii(orzechy, migdały, rodzynki itp. - im więcej, tym lepiej)
1 1/2 szkl cukru kryształ
10 kwaskowatych, średniej wielkości jabłek (szare renety)
2 łyżeczki sody i proszku do pieczenia
Przygotowanie dania ciasto włoskie
Jabłka umyć, obrać ze skórki i pokroić w kostkę, przełożyć do dużej miski. Dodać bakalie i zasypać cukrem. Wstawić na 1h do lodówki. Wyjąć, wsypać przesianą mąkę, proszek oraz sodę, wbić jajka i wymieszać. Wyłożyć na blaszkę posmarowaną tłuszczem i obsypaną mąką. Piec ok. 40 minut w średnio nagrzanym piekarniku.
W takim razie książka "Zdrowie z pudełka" jest dla Ciebie. To przepisy, które zmieniają życie na lepsze. Nie tylko będziesz się lepiej czuć i wyglądać, ale też zaoszczędzisz dużo pieniędzy na jedzeniu! Tylu ZDROWYCH, łatwych i szybkich przepisów NIE znajdziesz nigdzie indziej, tylko u mnie :)
👉👉 Kliknij, by już nawet jutro mieć swoją książkę »»
Ciasto znika w oczach...
Schab w galarecie
Długo pracowałam nad tym przepisem. Zaczęłam od przepisu M. Kuronia: schab po warszawsku i modyfikowałam go, bo użyte tam grube plastry schabu, który jest jednak twardym mięsem, nie odpowiadały moim wyobrażeniom o składnikach miękkiej galarety. A chciałam bardzo mieć tę przystawkę w swoim, że tak powiem, repertuarze, bo smakowo to jest poezja:)
I tak z imprezy na imprezę, klarował się ten...
Monastyrska izba
pod taką właśnie nazwą, najczęściej spotykam to ciasto (tam mówią tort) na rosyjskich forach i blogach. Przepisów na nie jest całe zatrzęsienie. Tak samo jak i nazw : "Шалаш", "Вишня в сотах", "Поленница", "Вишнёвый сад", "Соты", "Крыша", "Вишневая горка", "Девичий монастырь", "Дрова под снегом". Podstawa to: ciasto kruche (choć i z krucho-miodowym też się spotkałam), wiśnie (z soku, świeże...
PĄCZKI PANI RÓŻY
Jak byłam młodą dziewczyną tymi pączkami raczyła nas w pracy zawsze w Tłusty Czwartek najstarsza wówczas z pracownic - pani Ziuta, która tak naprawdę miała na imię Róża. Do dziś nie wiem czemu mówiłyśmy na nią Ziuta. Może imię Róża nie pasowało wówczas do siermiężnej komunistycznej rzeczywistości. Wtedy pierwszy raz jadłam pączki lukrowane i zdobione skórką pomarańczową. Dziś to brzmi...
