Andruty z mlekiem zagęszczanym
Prostszego przepisu na wafle nie znam! Banalnie prosty w wykonaniu, ale niebanalnie pyszny...
Składniki na andruty z mlekiem zagęszczanym
puszka mleka zagęszczanego słodzonego
Przygotowanie dania andruty z mlekiem zagęszczanym
Puszkę obdzieramy z grubsza z etykiety i wrzucamy do kąpieli wodnej, po czym gotujemy tak z 1,5 godziny - do dwóch (pod przykryciem, bo inaczej raz dwa woda wyparuje). Potem wyjmujemy puszkę, odstawiamy na chwilę (otwarta od razu, wybuchnie karmelową fontanną), w międzyczasie otwieramy opakowanie wafli, szykujemy łyżkę i szeroki nóż. Potem ostrożnie otwieramy puszkę i wykładamy łyżką beżową zawartość na kolejne wafle, rozsmarowujemy nożem. Ostatni wafel zostawiamy suchy i kładziemy na wierzch. Przyklepujemy ręką, owijamy w folię (papier) od wafli (uwaga: strasznie się lepi), wynosimy do lodówki lub na balkon (w chłodne miejsce) i przygniatamy kilkoma tomami encyklopedii. Najlepiej wafle zrobić wieczorem i napocząć do porannej kawy. Nocą skarmelizowane mleko stężeje i... po prostu niebo w gębie!Jest to deser z gatunku mocno słodkich, ale nie znam osoby, której by nie smakował...
Crumiri - ciasteczka włoskie ze szprycy
Noooo, ależ mi się przepis trafił! Jestem w siódmym niebie! Wreszcie mam dobry przepis na ciasteczka ze szprycy!
Ile ja się uszarpałam z ciastem, które nie chciało się przecisnąć przez tarcze szprycy! Podejrzewałam, że kolejne szpryce, które prawie że kolekcjonowałam, są do niczego. A tu proszę! Kłopoty jak ręką odjął. Zero trudności.Ile to jednak zależy od dobrego przepisu! Ten pochodzi z...
Monastyrska izba
pod taką właśnie nazwą, najczęściej spotykam to ciasto (tam mówią tort) na rosyjskich forach i blogach. Przepisów na nie jest całe zatrzęsienie. Tak samo jak i nazw : "Шалаш", "Вишня в сотах", "Поленница", "Вишнёвый сад", "Соты", "Крыша", "Вишневая горка", "Девичий монастырь", "Дрова под снегом". Podstawa to: ciasto kruche (choć i z krucho-miodowym też się spotkałam), wiśnie (z soku, świeże...
PĄCZKI PANI RÓŻY
Jak byłam młodą dziewczyną tymi pączkami raczyła nas w pracy zawsze w Tłusty Czwartek najstarsza wówczas z pracownic - pani Ziuta, która tak naprawdę miała na imię Róża. Do dziś nie wiem czemu mówiłyśmy na nią Ziuta. Może imię Róża nie pasowało wówczas do siermiężnej komunistycznej rzeczywistości. Wtedy pierwszy raz jadłam pączki lukrowane i zdobione skórką pomarańczową. Dziś to brzmi...
