Kluski leniwe

Smaczne:}}

u mnie wszyscy zajadają ;)

chciałam zamieścić swój przepis ale ten jest bardzo podobny. Ja zawsze używałam "serka z wiaderka" czyli homogenizowanego, przeważnie waniliowego w proporcji jeden serek 200g na jedno jajko plus mąka. Ale mąki trochę, żeby ciasto po ugotowaniu było jak pianka, a z takiego nie da się zrobić wałeczków, więc tylko kładzione, a żeby były ładniejsze, kładłam małą łyżeczką do herbaty. Do tego obowiązkowo rumiana bułka tarta z topionym masłem i obłoczek cynamonu Szczytem minimalizmu były leniwe z jednego danonka i jednego jajka przepiórczego dla córeczki w niemowlęctwie - to smak jej dzieciństwa ... Kluseczki są na topie od 11 lat...

Bardzo nam smakowalo! Doskonale proporcje skladnikow na krojenie z waleczka rowniutkich rombow ;)

Czy uwierzycie, że dzisiaj po raz pierwszy zjadłam leniwe??? Ja też nie wierzę :-) Nie wiem dlaczego, ale moja mama ich nie przygotowywała. Ja też omijałam przepisy dość dużym łukiem. Dopiero wczoraj, kiedy stwierdziłam, że w lodówce zalega twaróg, postanowiłam wypróbować ten przepis. Obawiałam się tylko reakcji męża na postawiony przed nim talerz samych klusek. I jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że po pierwsze, kluski są baaaardzo smaczne. Po drugie, mój mąż stwierdził, że przeniósł się w czasie, jak krytyk z filmu Ratatouille, któremu przypomniało się dzieciństwo! Jednym słowem, mam kolejny przepis na szybki, pyszny i wyjątkowo leniwy obiad! Dzięki!

Rewelacyjne. Wypróbowałam kilka przepisów i ten jest najlepszy. Dałam trochę więcej mąki i nie kładłam łyżką, tylko z ciasta uformowałam długie wałki i kroiłam po skosie kluski. Kluski wyszły bardzo miękkie. Podałam polane masełkiem i z cukrem. Zawsze robiłam z nie zmielonego sera i to juz nie był ten smak. Dzięki za prosty, szybki i smaczny przepis. Już nie szukam innego.

Wspomnienia rodznnego domu.

Doskonałe w smaku, błyskawiczne w wykonaniu :) Dzieciaki zmiotły je wprost w minutę. Pyszne, polecam :)

Wlasnie zrobilem, korzystajac z tego przepisu. Wyszlo super, ale kluski takie nieksztaltne. Z dziecinstwa pamietam kluski odkrawane z walka, wszystkie jednakowej wielkosci. Nastepnym razem robie z tego samego przepisu, ale nieco inne wykonczenie.

Sa swietne! Bardzo delikatne, blyskawicznie sie je robi i co najwazniejsze - bardzo smaczne. Maz wessal nieomal jak odkurzacz ;), a moja coreczka-niejadek zjadla sama nadspodziewanie duzo :).

Mimo tego, że już człowiek ma pare lat na karku nie dane mu było jeść tego przedszkolnego dania. Ale własna latorośl, któregoś zimowego dnia zarządała od człowieka ugotowania tych "pysznych kluseczek z przedszkola". Człowiek z trwogą rzucił się do mniama w poszukiwaniu przepisu i znalazł. I zrobił. I smakowało, człowiekowi i dzieku człowieka również.Oboje więc dziękują Anusiaczkowi za przepis :)

Ja wiem że to żadna filozofia zrobić kluski leniwe i że każdy "gupi" to potrafi ale ja dziś robiłam pierwszy raz :-))) Oczywiście nie miałam o tym najbledszego pojęcia i musiałm sięgnąć po przepis. I wybrałam Twój Anusiaczku bo jakoś tak zawsze wierzę w Twoje przepisy i zawsze mi z nich wszystko wychodzi. A wbrew pozorom ja nawet z najbanalniejszego dania umiem zrobić katastrofę. Ale tym razem się udało za co serdecznie dziękuję Autorce przepisu :-) Kluchy wyszły super, podałam z masełkiem i cukrem i wszamaliśmy z moim Lubym w try miga :-) pozdrowionka

o dziwo mi wyszły, bo kiedyś robiłam wg innego przepisu i miały złą konsystencję.

Moje ukochane kluski, uwielbiam posypane cukrem i polane masełkiem - wspomnienie dzieciństwa i niebo w gębie. Ja robię je rękami i wychodzą bardzo delikatne.

Musi byc pyszne bo ja od lat robie tak samo.

Bardzo dobre kluseczki - ja zrobiłam takie malutkie, polałam je zrumienioną na maśle bułeczką, posypałam cukrem i cynamonem a do tego surówka z marchewki i jabłka. Pyszne było!