Rogale marcinskie

Do rogali Marcińskich zabierałam się 2 lata. Kiedyś próbowałam zrobić ciasto francuskie i po całym dniu składania i wałkowania... nie wyszło. Przeczytałam przepis ze 20 razy i w końcu doszłam do wniosku, że te drożdżowo-francuskie musi wyjść! Opłaciło się :) Rogale wyszły pyszne!!! Ciasto się listkowało a nadzienie było delikatne i migdałowe. Mają tylko jedną wadę - znikają w ciągu 5 minut :(

Postanowiłam upiec te rogale po wizycie w Poznaniu ,zachwyciły mnie swoim smakiem.prace można rozłożyć w jeden dzień zrobić nadzienie a w drugi pobawić się z ciastem i wieczorem zajadać się przepysznymi rogalami.Trochę obawiałam się robienia ciasta ale pomiędzy wałowaniami i składaniem można zająć się innymi rzeczami i kiedy ciasto jest już gotowe to bierzemy się za tworzenie rogali bo inne rzeczy są ogarnięte.To naprawdę nic trudnego polecam każdej gospodyni zachwyt gości gwarantowany.Z moimi rogalami wiąże się pewna historia ,zrobiłam je na coroczne spotkanie w Poznaniu na psikusa jednej znajomej która się ogromnie nimi zachwycała-że takie rogale to tylko w Poznaniu ,więc nic jej nie mówiąc poczęstowaliśmy ją moimi rogalami ,oczywiście zachwycała się ogromnie.Kiedy jej powiedzieliśmy że to ja piekłam ,nie uwierzyła ,że to nie możliwe ,że tylko te poznańskie tak smakują i że ją wkręcamy bo kupiliśmy tu w cukierni,nie dała się przekonać .Ogromną zaletą własnoręcznie zrobionych rogali jest jeszcze to że jest więcej nadzienia niż w kupnych .Skuście się i spróbujcie DLA TEGO SMAKU WARTO!!!!!

moje rogale

Postanowiłam upiec te rogale po wizycie w Poznaniu ,zachwyciły mnie swoim smakiem.prace można rozłożyć w jeden dzień zrobić nadzienie a w drugi pobawić się z ciastem i wieczorem zajadać się przepysznymi rogalami.Trochę obawiałam się robienia ciasta ale pomiędzy wałowaniami i składaniem można zająć się innymi rzeczami i kiedy ciasto jest już gotowe to bierzemy się za tworzenie rogali bo inne rzeczy są ogarnięte.To naprawdę nic trudnego polecam każdej gospodyni zachwyt gości gwarantowany.Z moimi rogalami wiąże się pewna historia ,zrobiłam je na coroczne spotkanie w Poznaniu na psikusa jednej znajomej która się ogromnie nimi zachwycała-że takie rogale to tylko w Poznaniu ,więc nic jej nie mówiąc poczęstowaliśmy ją moimi rogalami ,oczywiście zachwycała się ogromnie.Kiedy jej powiedzieliśmy że to ja piekłam ,nie uwierzyła ,że to nie możliwe ,że tylko te poznańskie tak smakują i że ją wkręcamy bo kupiliśmy tu w cukierni,nie dała się przekonać :).Ogromną zaletą własnoręcznie zrobionych rogali jest jeszcze to że jest więcej nadzienia niż w kupnych .Skuście się i spróbujcie DLA TEGO SMAKU WARTO!!!!!

jezeli chodzi o schłodzenie ciasta zrobiłam inaczej bo ze starego przepisu mojej mamy i drożdże świeże .Ciasto po wyrobieniu owijam w ściereczke lniana i zanurzam w bardzo zimnej wodzie , ciasto idzie na dno miski po około pół godz do 40 min ciasto wypływa na wierzch i juz można wałkowac ciasto i robić przepyszne rogaliki.Mojej rodzinie i przyjaciołom smakują bardzo znikaja w mgnieniu oka .

Wow, nie wierzę. Zrobiłam je! :) Ostatnio ja i moja rodzina tak bardzo, ulubiliśmy sobie te rogaliki, że przynajmniej raz w tygodniu robiliśmy sobie ucztę, kupując je w pobliskiej cukierni. I tak sobie pomyślałam już jakiś czas temu, że może by tak podjąć się wyzwania i spróbować zrobić własne, domowe rogaliki? Wczoraj miałam urodziny i postanowiłam, że podejmę się tego wyzwania. Znalazłam ten oto przepis i voila! Szczerze? Zawsze bałam się robić wszelkiego rodzaju rogale, myśląc, że to czasochłonne i skomplikowane ale wbrew pozorom wcale nie było tak źle, ciasto wyszło dokładnie takie jak w przepisie! Wyszły przepyszne a co najlepsze, moi znajomi byli przekonani, że to z tej naszej ulubionej cukierni, długo musiałam ich przekonywać, że zrobiłam je sama :D Dziękuję za ten przepyszny przepis, teraz będę je robić częściej bo mam ten oto sprawdzony przepis :) Te rogaliki mają jednak jedną wadę - zdecydowanie za szybko znikają z patery ;)

Można, ja zawsze mrożę bo robię dużą porcję i tylko zamrożenie gwarantuje świeżośc w dłuższym czasie. Mrożę upieczone, bo mi tak wygodniej ale jest b.prawdopodobne, że zamrożone surowe i dopiero potem upieczone też będa w porządku.

czy te rogale mozna zamrozic? Jesli tak to lepiej przed pieczeniem czy po?

Jak tylko zobaczyłam ten przepis, to zachorowałam na te rogale, bo jestem poprostu pożeraczem maku bez żadnych ograniczeń :) Trochę się bałam robienia ciasta, ale to prościzna, mocno rozłożona w czasie, ale w sumie wszystko robi się bardzo szybko, a ciacho wyszło poprostu nieziemskie - podzieliłam się rogalikami z sąsiadami i też mówią, że ciasto wyszło rewelacyjne :) Co do masy makowej, to ja zjem w każdej postaci. Mi z tej porcji wyszło bardzo dużo masy i nawet połowę zamroziłam, tylko dla mnie masa była jakaś za gęsta (mimo że dałam nawet 5 łyżek śmietany) i skończyło się to tym, że dodałam jedno jajko. Masę mam już gotową, więc niedługo na pewno znowu zrobię te rogaliki, bo jak dla mnie są obłędne :)

Nigdy nie jadłam rogali Marcińskich w Poznaniu, zresztą w samym Poznaniu byłam tylko raz w życiu na wycieczce szkolnej. Znajomi poznaniacy przy każdym spotkaniu opowiadali o fantastycznych rogalach i jak im tych rogali barak (poza krajem nikt nie zna tego smakołyku). Wzięłam wiec przepis i zrobiłam rogale Marcińskie. Biały mak bez problemu dostałam w sklepie tureckim za rogiem, reszta dostępna jest w dowolnej sieci handlowej. Rogale podałam moim poznaniakom i ciekawa byłam ich reakcji. Byli zachwyceni. To podobno właśnie "TO", smak z marzeń i tęsknot. Dzięki za przepis, dzięki niemu kilka osób było naprawdę szczęśliwych. Reszta towarzystwa, chociaż nie z Poznania tez była zachwycona. Przepis super, a rogale fantastyczne.

Genialne!!! Najlepsze jakie jadłam, a mieszkam w Poznaniu i próbowałam wielu rogali. Na stałe wchodzą do naszej książki kucharskiej i nie zamierzamy już więcej jadać gotowców :-) Dzięki Bajaderko!!!

chciałam zrobić prezent pewnemu Marcinowi z okolic Poznania i muszę powiedzieć że nawet rodowici Poznaniacy byli w szoku, tak smakowało. Gratuluję przepisu choć ja robiłam w ciemno bo pierwszy raz jadłam i pierwszy raz robiłam (jestem Ślązaczką). Mak miałam biały kupiony na tą okazję w Szamotułach, znajomi stanęli na wysokości zadania.

chciałam zrobić prezent pewnemu Marcinowi z okolic Poznania i muszę powiedzieć że nawet rodowici Poznaniacy byli w szoku, tak smakowało. Gratuluję przepisu choć ja robiłam w ciemno bo pierwszy raz jadłam i pierwszy raz robiłam (jestem Ślązaczką). Mak miałam biały kupiony na tą okazję w Szamotułach, znajomi stanęli na wysokości zadania.

Choc niestety bez bialego maku:( byl dla mnie nie osiagalny :( to jednak samo ciasto jest doskonale i wcale nie tak trudne jak sie wydaje czytajac przepis. Pierwszy raz zrobilam z jednej porcji i zniknely w mig, zaraz po Sw. Marcinie robilam jeszcze raz ale juz z podwójnej porcji :) i wszyscy prosza o przepis w pracy.Rogaliki godne polecenia!!

Bajaderko, rewelacja !!!!! Moje rogale są większe, mniejsze, popękane, kilka nawet idealnych ale najważniejsze....są pyszne !!!!!!!!!

Pochodze z Poznania wiec musialam je zrobić :) Sa rewelacyjne i w smaku takie same jak te sprzedawane w cukierniach. Niestety nie wyszly mi zbyt piekne:( nie wiedzialm ze one tak bardzo rosna -mam wiec rogaliki giganty. niestety nie miałam tez bialego maku ( gdzie go kupujecie?) Przepis rewelacyjny !!!

To jest jedynie słuszny przepis na rogale marcińskie. Wychodzą pyszne, cudnie puszyste, a nadzienie nie ma sobie równych w całym makowym świecie.

Bajaderko , jak zawsze Twój przepis to rewelacja. Zawsze trzymam się ściśle tego co piszesz i zawsze wszystko się świetnie udaje. Pierwszy raz jadłam biały mak , więc to dla mnie nowe doświadczenie smakowe . Wszystko bardzo smaczne , ciasto warte wysiłku. Od razu zrobiłam z podwójnej porcji. Zawsze mam problem z tymi suszonymi drożdżami , ale dzięki przelicznikowi , który mi podałaś wzięłam na podwójną porcję , czyli ok. 50 g świeżych. Myślę , że nie raz wrócę do tego wypieku , chociaż wymaga dużego zaangażowania czasu. DZIĘKUJĘ ( a jeśli chcesz zobaczyć jak się udały - zajrzyj do wątku - a co pieczecie...). Pozdrawiam

Leniwa jestem z natury więc na zrobienie tych rogalików namówiłam mamę. Nawet nie było trudno :) Rogaliki są przepyszne. Może ciasto wymaga trochę cierpliwości, ale efekt rekompensuje to w pełni. Pycha. Szkoda, że już się skończyły. Ale mam jeszcze zapas białego maku, więc może, może ...

tak, zrobienie ciasta nie jest skomplikowane, ale jednak zabiera troche czasu... Na poczatku tygodnia zrobilam je pierwszy raz i za chwile bede robic powtorke, bo tak wszytkim smakuje :-)

Dawno już powinnam dodać opinię, niedobra dziewczynka, oj nie!!! Ale juz się poprawiam :))) Te rogaliki co roku robią u mnie furorę i w okolicach św. Marcina (11 listopada) moi bliscy przypomniają: "chyba nie zapomnisz o zrobieniu rogalików?" Nadzienie robię z niebieskim makiem, bo biały jest niedostępny. A ciasto jest cudowne, i wbrew pozorom wcale nie takie skomplikowane, ani pracochłonne.