Jak zaparzyć doskonałą herbatę?
11 8 2003-08-29
Powyższe należy przetłumaczyć następująco: Czajnik lub czajniczek w którym mamy zamiar parzyć herbatę nagrzewamy, poprzez nalanie do pełna wrzącej wody i odczekanie przynajmniej 5 minut. Po wylaniu wody z czajnika wsypujemy jedną łyżeczkę herbaty na każdą filiżankę i dodatkowo jedna łyżeczkę na czajnik. Zalewamy wodą, która gotowała się tylko przez chwilkę. Teraz zależnie od gatunku herbaty parzymy 3, 4 lub 5 minut.
Herbata, woda, naczynie
Herbatę kupujemy tylko w sklepach specjalistycznych, tylko one gwarantują, że herbata będzie przedniej jakości.
Bardzo istotna sprawą jest woda. "Kranówka - dobrze schlorowana" nawet najprzedniejszą herbatę zamieni w lurę. Warto mieć zawsze w domu baniaczek wody źródlanej, ale nie mineralnej. Wodę gotujemy tylko przez chwilę. Jeśli musimy zaparzyć herbatę wodą trochę chlorowaną, wówczas gotujemy wodę przynajmniej 5 minut w odkrytym naczyniu, aby tym sposobem chociaż częściowo pozbyć się chloru.
Naczynie do parzenia herbaty - czajnik lub czajniczek - moim zdaniem - powinien być porcelanowy, kamionkowy lub szklany, a do zielonej herbaty może być gliniany.
Niektórzy przepadają za piciem herbaty zielonej w czarkach glinianych, ja osobiście wolę w cienkiej porcelanie. Ostatnio są do kupienia czajniki szklane o bardzo pięknych kształtach wraz z zaparzaczem wewnątrz. Cudowny widok jak woda pod wpływem herbaty zmienia kolor. Połączenie sztuk plastycznych ze sztuką smaku.
Poeta Li Czy - laj z trzech najbardziej niegodnych rzeczy w postępowaniu człowieka wymienił też marnotrawienie dobrej herbaty przez złe jej parzenie. |
Herbaciane klimaty
Herbata to nie woda, którą to możemy pić przed, po i w czasie, w każdym miejscu i każdej porze dnia. Herbata wymaga spokoju, wyciszenia, odrzucenia złych emocji i spojrzenia na świat z perspektywy ojca syna marnotrawnego. Jeśli stworzymy taki klimat, wówczas picie herbaty ma swój sens.
Filiżanka herbaty to nieśmiała próba osiągnięcia czegoś znośnego w naszym nieznośnym życiu - Okakara Kakuzo. |
Dobrze zaparzona herbata
Oznaką dobrze zaparzonej herbaty jest utworzony na jej powierzchni pianko - kożuszek, którego broń Boże nie wolno usuwać, a jedynie należy go zamieszać. Zasadą naczelną co do czasu zaparzania herbaty jest - im liście herbaty większe i bardziej zwinięte herbatę należy parzyć dłużej. Nieco inne zasady obowiązują przy parzeniu herbat zielonych.
Smak
W pełni smak herbaty ocenimy po trzecim łyku, pierwszy łyk, to przygotowanie do picia, drugi, to gotowość naszych zmysłów na ucztę, a trzeci łyk to już w pełni odczucia nie tylko smakowe, to jasność umysłu i zdolność do milszego postrzegania tego naszego niestety jedynego świata.
Herbaty zielone
Herbata zielona tym się różni od czarnej, że liście zielonej nie poddawane są fermentacji.
Najpierw liście herbaty są podsuszane, następnie traktowane parą wodną i tym sposobem niszczone są w listkach enzymy, dzięki temu herbata ma kolor słomkowy, lub cytrynowo-żółty. Taką herbatę poddaje się odparowaniu wody a następnie procesowi lekkiego zwijania i natychmiastowego suszenia.